आपल्या सगळ्यांच्याच आयुष्यात असं वळण येतं की जेव्हा आपल्याला आपले ते अवखळ दिवस... आपली जुनी निखळ मैत्री आठवते... मात्र त्या आठवणी देखील मनातल्या मानत आळवायला आपल्याला वेळ नसतो. प्रत्येकाच्या आयुष्यातल्या त्या खास वळणाबद्दल काहीसं या कवितेतून लिहायचा प्रयत्न केला आहे....
कुमारी मैत्री विश्वास आठवणी
एकदा एका वळणावर जुनी मैत्री भेटली
आठवणी घेउन थांब ना... ऐक ना... हट्ट धरून बसली
ऑफिसची वेळ; नव-याचा डबा...
पोरांची शाळा; बॉसचा चेहरा..
आठवलं क्षणात सारं; अन् पाठ केली तिच्याकड़े...
थोड़ी हिरमुसली-थोड़ीशी फुगली...
निघून गेली दुसरीकडे...
जाणवलं तिचं हिरामुसण फुगणं...
पण वेळ नव्हता मला... मनात होत ऑफिसला वेळेत पोहोचणं!
संध्याकाळी परत ट्रेनच्या डब्यात दिसली..
ओळख दाखवू की नको... या कनफ्युजनमधे होती;
मी हसले... तशी ती पण हसली...
पटकन् जवळ येउन कुशीत शिरली!
'कळतं ग मला तुझ्या असण्याचं महत्व...
सुटत नाही पण हे संसाराच देण'
तिला मिठीत घेउन मी मनातचं म्हंटलं;
स्टेशन आलं म्हणून स्वतःला आवरलं.
ती हसली ... समजूतदार आहे पट्ठी
तिच हो ती...
कुमारी मैत्री विश्वास आठवणी!
No comments:
Post a Comment